تدریس هدیه های آسمان پایه دوم ابتدایی به صورت شعر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

درس : چهارم (با دوستانم )

درس:پنجم(هدیه های او)

درس:ششم(همه چیز ازتوست)

دوستان و مهربانی هایشان

یادسرگرمی وبازی هایشان

*          *          *

بازی قایم باشک یک و دووسه

بشمارتابیست وسه منهای سه

*         *           *

من میان بوته هاپنهان شدم

دُرُست باهرچه درآنجابودشدم

*          *           *

درمیان بوته هایک کفشدوزک

زیرلب می کفت هی بیزبیزبیزک

*              *            *

لحظه ای بایاد دوستانم زجا بلند شدم

مثل این که بجه ها رفته بودند

شاید آن ها هم مرا ندیده بودند

حال من تنها به سوی خانه ام

می روم با فکر های تازه ام

*         *              *

مادر وخواهر همه چشم انتظار

چشم به راه من بودند بی قرار

همه شادِ شادتا دیدندمرا

من چه خوش بختم که دارم آن هارا

درخانه داریم

یک هدیه ای ما

هم دست دارد

هم سر وهم پا

*       *       *

آری او هست

خواهر زیبا

داده است به ما

آن خوب دانا

*      *      *

این هدیه ات هست

یک از هزار چیز

شکرت خدایا

بهر همه چیز

ای خدای مهربان،ای امید بندگان

زندگی وشوق وزیبایی زتوست

دوستان ومهربانی وصفا

از وجودعشق بی همتای توست

*            *           *

هم پدر ،هم مادر وهم خواهر

آن همه لبخند و شادی ها زتوست

من تو را دارم ، چه غم دارم خدا

هرچه در این جا وآن جا هست زتوست

 

درس:هشتم (به جای پدر)

                         درس نهم ( به جای پدر )

درس: دهم (درمیان کودکان)

ما همه امروز

شادوخندان

زیرا که هستیم

درجشنی مهمان

*        *        *

آری جشن است

یک جشن میلاد

صلوات بفرست

تا تو شوی شاد

*        *       *

پدر بزرگم

صاحب جشن است

چه هدیه هایی !

دردست اوست

*    *       *

پدر بزرگ گفت :

تولد اوست

پیغمبر ماست

هم یار و هم دوست

*        *        *

چه قصه هایی

آن روز شنیدیم

انگار با چشم

ما او را دیدیم

در آن زمان های قدیم                    یه کودکی بود یتیم

نه کس داشت ونه خانه                   نه شوق کودکانی

 

نه دوست نه آشنایی                       نه یار با وفایی

یه روز به امر خدا                            پیامبر دیدش او را

 

از او پرسید چه شده                      چرا هستی غم زده ؟

بعد از کمی همدردی                     فهمید نداردکسی

 

به او گفتش: پسر جان                  غصه نخور بهر آن

من پدر تو می شَم                        یار ورفیقت می شَم

 

مادر توست خدیجه                      تورا بغل می گیره

خواهرتوست فاطمه                      محرم راز همه

دیگر نباش گریان تو                    غم رفته است خندان شو

نزدیک ظهر است

پیامبر ما

می رود مسجد

تاج سر ما

*       *      *

بچه ها از دور

می بینند اورا

می روند سویش

می بویند او را

*        *       *

او نیزبا شادی

سلام می کند

با بچه ها هم

بازی می کند

*     *       *

وقت نماز شد

پیامبرخوشحال

نباید باشند

بچه ها رنجور

*       *       *

گوید به آن مرد

برو از خانه

گردو بیاور

یکی چند دانه

*         *         *

حالا دیگر او

با فکر راحت

می رود مسجد

سوی سعادت

 

 

 

درس: هفدهم(نیمکت سبز)

درس: هیجدهم  ( شادی گل ها)

درس:بیستم (عینک معلم)

به به به به به

زیباست باران

همچون چراغی

برپاست باران

*    *     *

وه! وه! وه! وه!

بوی خوش خاک

پیچیده اینک

در آغوش باد

*     *     *

فرید ورضا

برای بازی

دارند به دست

یک اسباب بازی

*    *      *

آن ها می خواهند

یک هواپیما

پرواز بدهند

آن بالا بالا !

*    *    *

یک نیمکت سبز

دیدند در سوی

رفتند روی آن

با کفش گِلی

*      *      *

دختری کوچک

دامن گُل گُلی

نشست برنیمکت

اما شد گِلی

فرید ورضا دیدند دختر را

نگاهی کردندلباس هایش را

حالا بگوئیدشما بچه ها

فرید ورضا چه کنند حالا؟

تا دخترک هم نشه ناراحت

هم شاد بشه بده رضایت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شادی گل ها وزیبائی شان

چه دل انگیز است در این بوستان

 

لاله وبنفشه های رنگین

قد خمیده برزمین

 

من بپرسیدم ز آن ها حا لشان

از چه غم غم افتاده بر احوالشان ؟

 

نگاهی کردند ودست بر دست زدند

کی؟ کی؟ گُل وزباله همد مند

 

تاشنیدم مشکل آن هاسریعاٌ با پدر

جمع کردیم آن زباله این زباله دربه در

 

حال حیف است که نگیریم عکس از لاله ها

چون  پاکیزه شده محله ی بنفشه ها

 

 

دیدم زیر پایش                یک عینک شکسته

برداشت مجیدآن را          باچهره ای شکسته

 

مجیدگذاشت عینک را     دردستان جواد

جوادکردنگاهی               باگریه وبی جواب

 

یادروزی افتادم               که برسریک خط کش

همه بااخم وچشم             کردندمراسرزنش

 

جلورفتم گرفتم                عینک راازجواد

سپردمش به مجید            برون دادوفریاد

 

ناگه معلم امد                 به نزدماآن زمان

یکهودیدیک کسی          گریه سردادبی امان

 

آن کس می گفت یک صدا   که من شکستم ان را

ندارداوگناهی                رهاکنیدپس اورا

 

معلم زدلبخندی               با آن پسرتاچندی

به اوگفتش پسرجان       غمگین نباش بهرآن

همین که داشتی راستی    برایم هست کافی

درس: بیست ویکم (کاردستی نرگس)

درس: بیست وسوم

داریم یه درس دیگه                    برای امروزتان

یه هدیه خیلی خوب                    ازجانب آسمان

 

یه دخترقشنگی                          درشهرقصه ماست

بودش کلاس دوم                       مثل همه شماست

 

دخترقصه ی ما                         درس خوان ومهربان بود

اماروزکاردستی                        خیلی دل نگران بود

 

قرارشدبین کارها                       کاردستی هایزیبا

جدابشه یه کاری                       ازبین بهترین ها

 

دربینکارهای خوب                    کاردستی هایزیبا

کاراوبهترین شد                       دخترقصه ی ما

 

اماچرااوهنوز                          غمگین وناراحت بود

باآن همه تشویق                       بازهم اونگران بود

جشن است جشن است                     یک جشن شادی

خریده مادر                                  چادُر نمازی

 

چه شادِ شادند                               پدر و مادر

که غنچه هایشان                           داده اند ثمر

 

در دست مادر                              یک دسته گُل

امشب من هستم                            همچو یک بلبل

 

در دست پدر                               یک جعبه شیرینی

چه جشنی است امشب                   یک جشن دینی

 

پدر را ببین                                چقدر خوش حال است

جعبه شیرینی                              دارد او به دست

 

پدر بزرگم ، مادر بزرگم               آن ها آن جایند

امشب آن ها هم                         در جشن نماز مهمان مایند







 

همکاران عزیز :

تدریس دروس هدیه های آسمان دوم ابتدایی به جز درس های حذف شده که در ضمیمه تدریس  می شود

جهت تفهیم بهتر دروس بصورت شعر واز واژگان موجود در متن دروس استفاده شده برای آموزگاران پایه دوم انتظار می رود همکاران استفاده لازم بنمایند

 

 

 

 

 

 

 

تهیه و تدوین : غفور حبیب زاده آموزگار پایه دوم دبستان قیلسون                                               

|+| نوشته شده توسط غفور حبیب زاده در پنجشنبه هفدهم آذر 1390  | نظر بدهید