نوروز انتخاب برتر

كاش...

كاش براي آموختن به من به راهنمايي شفاهي و آموزش عملي بسنده نمي كردي؛من نیازمند رهبری عملی توام .

کاش مرا آزاد می گذاشتی ؛از کندی حرکاتم نا شکیبا نمی شدی .وبه خاطر عملکرد ناشیانه ام فرصت کسب تجربه ویادگیری را ازمن سلب نمی کردی .کاش مرا سرزنش نمی کردی که من به علت عدم توانایی مستحقّ ملامت نيستم .کاش زندگی من قلبی بود که آهنگ تپش پرمهرش را به عنوان هدیه ای ناقابل در آستانه ي باورت نثار می کردم تا اطمینان کنی که خواهم آموخت .کاش در آموزش من ، به انتظار معجزه نبودی تا از کوشش ومبارزه در آموختنم مأیوس نمی شدی .کاش اندک پیشرفتم را مقدمه ي پیشرفتی دیگر تلقی می کردی .کاش به من فرصت می دادی تا کارهایم را خود انجام دهم ،آهنگ کند رفتارم را پذیرا بودی وبه تعجیل وادارم نمی ساختی .کاش صبورانه می گذاشتی میزان سرعتم را خود تعیین کنم تا بدانی که درپناه صبر تو خواهم افزود

.